Sarakina-kloof in Zuidoost-Kreta

Sarakina-kloof (of Canyon) is een kloof in zuidoost Kreta ongeveer 25 minuten rijden van Ierapetra. De kloof begint bij het dorp Males, en slingert zuidwaarts naar de zee net ten oosten van het dorp Myrtos

Ik hoorde voor het eerst van het bestaan van Sarakina Canyon in 2013 dankzij een foto op een facebookpagina genaamd Bezoek Ierapetra die ik volgde voordat ik mijn Facebook-account sloot. Ondanks dat ik Ierapetra vaak had bezocht, was ik me niet bewust van de kloof en de foto zorgde ervoor dat ik het wilde vinden, vinden en verkennen.

Toen ik Sarakina Canyon voor het eerst bezocht, was er niet veel informatie in het Engels online, maar de canyon is nu bekender en er is nu veel informatie beschikbaar. Maar, vanwege het gebrek aan informatie toen ik voor het eerst op bezoek was, moest ik veel onderzoek doen waarover ik toen schreef na een bezoek aan de kloof in de originele versie van dit artikel. Ik ben nu ongeveer terug in de kloof 10 tijden en blijf er meer over ontdekken.

De totale lengte van de waterloop van Males tot aan de kust is 5 mijl (8km) zoals de kraai vliegt, en realistisch gezien ongeveer het dubbele, of misschien meer, bij het volgen van de bochten en bochten van de rivierbedding. Gezien het boulderen en klauteren zou dit een groot deel van een dag duren om volledig te lopen. De meest interessante delen van de kloof bevinden zich in het midden, en gelukkig doorkruisen verschillende wegen de rivierbedding, dus het is niet nodig om het hele ding te bewandelen.

Sarakina Canyon staat ook bekend als Myrtos Canyon en voor sommige lokale bewoners staat het bekend als Sarantapihos. De rivier die er naar beneden stroomt, wordt op kaarten vaak aangeduid als Myrtos Potamos (Potamos is Grieks voor rivier), maar ik geloof dat het correcter Kriopotamos wordt genoemd.

Voor de meeste delen van de kloof zijn er delen die een behoorlijke uitdaging zouden zijn voor jonge kinderen, iedereen met een lichamelijke handicap, iedereen met een ernstige hoogtevrees, of iemand die kan worden omschreven als ‘ouderen’. Ik zou willen suggereren dat het grootste deel van de route waarschijnlijk uitvoerbaar is voor gezonde personen van leeftijd 7 naar 70, maar ik zou aanraden om aan beide uiteinden van die schaal een oordeel te oefenen.

Hoe kom je er met de auto?

Iets buiten het dorp Mythi is er een waterkrachtcentrale of dam direct naast de geasfalteerde weg met een gebied waar bezoekers kunnen parkeren. Dit is het gebied waar de meeste mensen naartoe reizen als ze de kloof bezoeken, ook al bevindt dit zich in het midden van de volledige lengte van de waterloop. Vanaf dit waterkrachtstation is een van de meest interessante delen van de kloof direct stroomopwaarts (zie sectie 3 hieronder), en een andere is ongeveer 500 meter stroomafwaarts (zie sectie 4 hieronder), beide binnen een vrij gemakkelijke wandeling / klauteren.

Om bij dit hydrostation te komen, dat is rond 4 mijlen rijden van het dorp Myrtos moet je vanaf Ierapetra naar het westen rijden langs de zuidkust over de hoofdweg (genaamd "Ierapetra-Arkalochoriou" op TomTom, en riep “Epar.Od. Pachias Amou - Gdochia ”op Google Maps). Rijd door Gra Lygia en Stomio en ga verder naar het dorp Myrtos (gelegen 8½ mijl ten westen van Ierapetra). Net als je Myrtos binnenrijdt, steek je een rivierbedding over op een brug. Dit is het einde van de route van de kloof!

Volg de hoofdweg langs Myrtos die naar het noorden buigt (naar rechts), terug de bergen in. Iets minder dan een mijl (iets meer dan 1 km) Nadat u de rivierbedding bij Myrtos bent overgestoken, ziet u borden voor een bocht naar rechts richting het dorp Mythi. Er is ook een bord in het Grieks en Engels dat naar de kloof wijst. Volg deze weg, en daarna 1 1/2 mijl (ongeveer 2 km) je komt door het dorp Mythi. Vervolg over de weg, die nog steeds wegwijzers naar de kloof zullen hebben. Na Mythi begint de weg weer te dalen. Na een ander 2/3 mijl (1km) de weg lijkt de rivierbedding weer over te steken en weer omhoog te slingeren. Hier, aan je linker kant, is een onverharde parkeerplaats en enkele betonnen constructies.

Alternatieve uitgangspunten

Voor podium 5: Als je helemaal onderaan de kloof wilt beginnen (niet aanbevolen) je zou kunnen parkeren vlak bij de belangrijkste kustweg ten oosten van Myrtos, waar de rivierbedding onder de hoofdweg door loopt. Vanaf hier zou het een heel lange wandeling zijn naar de interessantere delen van de kloof, dus ik raad het niet aan.

Het is ook mogelijk om aan weerszijden van de brug over de rivierbedding de hoofdkustweg af te slaan en parallel aan de rivierbedding te rijden (aan elke kant) dat is hoe je bij de Romeinse brug komt. Deze weg passeert het observatiepunt voor sectie 4 en zal uiteindelijk het waterkrachtstation bereiken, maar de wegkwaliteit is niet zo goed als de hierboven beschreven route.

Voor podium 2: Rijd iets minder dan 2½ km voorbij het hierboven beschreven hydrostation (ongeveer. 5 minuten rijden) en sla dan linksaf de eerste onverharde afrit op. Na ongeveer 100 meter op de onverharde weg ziet u de beste plek om te parkeren, een zeshoekige houten structuur die een observatiepunt is.

De verschillende delen van de kloof

Ik zal de volledige lengte van de kloof inbreken 5 delen en beschrijf ze van boven tot aan de kust. Het enige gedeelte van de kloof dat ik niet heb verkend, is het bovenste gedeelte. De informatie die ik kan vinden, inclusief weergaven op Google Earth, suggereert dat dit deel grotendeels vrij zachte rivierbedding is zonder de hoge smalle muren die op andere delen te vinden zijn. Het ziet er ook behoorlijk overgroeid uit en is misschien moeilijk te verkennen. Als ik dit bovenste gedeelte verder heb onderzocht, zal ik er meer informatie over toevoegen.

Kaart

Sectie 1

Ik heb deze sectie nog niet verkend, maar zal verdere informatie toevoegen als ik dat uiteindelijk doe.

Sectie 2

Het tweede deel van de kloof is meer een rivierbedding en minder een kloof. Het is direct toegankelijk via een onverharde weg, hoewel ik zou aanraden om bovenaan te parkeren en naar beneden te lopen (zie kaart). Er zijn 2 takken van water hier, met de belangrijkste (oostelijk) tak afkomstig van het onderdeel beschreven als sectie 1 die uit het zuidoosten van Males komt.

Zo recent was er nog een smalle metalen brug over deze tak 2018, maar bij 2019 het was weggewassen. Het is hier mogelijk om de onverharde weg langs de rivier een eindje te volgen, maar als je stroomopwaarts wilt blijven, is het uiteindelijk nodig om terug te keren naar de rivierbedding die wordt omgeven door dichte bamboe-achtige planten.

De andere (westers) vork loopt over een korte afstand die nogal wat klauteren over rotsblokken vereist en dan eindigt bij een steile klif waarvan ik denk dat die in de winter en het vroege voorjaar een waterval kan vormen, hoewel ik daar nog nooit water heb zien vallen, aangezien ik pas in de zomer zo ver deze tak omhoog ben gegaan.

Stroomafwaarts van waar de 2 takken versmelten de rivierbedding is zacht en kiezelachtig en niet te moeilijk om te lopen. Na ongeveer 200 meter begint het het eerste echte deel van de kloof binnen te gaan en bereikt snel een punt waar het ongeveer 2-3 meter zakt. Om naar beneden te komen, heb je een touw nodig. Dit is waar het deel dat ik sectie zal noemen 3 begint. Onderweg over de onverharde weg, naast de zeshoekige houten constructie is er van bovenaf uitzicht op dit deel van de canyon, hoewel de val behoorlijk gevaarlijk is en er geen hek is, dus pas op.

Dit hele gedeelte is een van de gemakkelijkst te bereiken dankzij de onverharde weg en het meer open gebied eromheen. Ik zou zeggen dat het geschikt is om te verkennen voor alle leeftijden en in elk schoeisel. In het voorjaar is er meestal een redelijke waterstroom en zijn er vaak veel mooie bloemen verspreid, waaronder orchideeën.

Sectie 3

Het deel dat ik sectie noem 3 loopt vanaf het begin van de kloof net na de 2 hierboven beschreven rivieren komen samen, tot aan de waterkrachtcentrale waar de meeste mensen parkeren. Dit gedeelte is een geweldig gedeelte van de kloof om te verkennen voor elke volwassene met een goede gezondheid, samen met kinderen en lijkt het meest populaire en meest onderzochte deel te zijn, waarbij de meeste mensen bij het waterkrachtstation beginnen en zich omhoog werken.

Het eerste deel van deze sectie kan gemakkelijk met jonge kinderen worden verkend, maar om helemaal naar de sectie te gaan 2 is op sommige plaatsen een beetje lastig en wordt waarschijnlijk het beste alleen aangepakt door gezonde tieners en volwassenen, hoewel ouderen en jongeren het misschien nog steeds willen proberen. Het verkennen in zomer en herfst is relatief eenvoudig omdat er meestal niet veel water is, maar in het voorjaar kan het uitdagender zijn als er meer water is. Ik zou in de winter in alle delen van de kloof voorzichtig zijn, aangezien plotselinge zware regenval gevaarlijk kan zijn! In de zomer heb ik me helemaal naar boven gewerkt in slippers, maar ik heb eerder in het jaar genoeg water gezien dat ik iets serieuzers zou willen voor de lente.

Het eerste jaar heb ik deze sectie verkend, in augustus, er was een behoorlijke stroom water met een aantal redelijk diepe poelen, maar in de daaropvolgende jaren is er in de zomer minder water geweest en heb ik de afgelopen jaren geen poelen gevonden die diep genoeg zijn om erin te duiken. Een andere factor is dat de aard van de kloof elk jaar verandert - ik neem aan dat plotselinge zware regenval in de winter voldoende waterstromen kan produceren om enkele van de grote rotsblokken te herschikken.

Het onderste deel van dit gedeelte begint met rond 30 trappen die vanaf de parkeerplaats bij het hydrostation omhoog leiden, en dan, na het afslaan naar rechts, parallel daaraan loopt een niet meer gebruikte betonnen goot die voorheen werd gebruikt voor irrigatie (en hoger) de rivierbedding voor ongeveer 200 meter. Dit betonnen kanaal is vlak en gemakkelijk te belopen en loopt ver de kloof in.

De volgende 200 meter zijn redelijk gemakkelijk te lopen, zolang er niet te veel water is, aangezien de grond redelijk vlak is en bedekt is met grind en zand. In de zomer en herfst is het waarschijnlijk zo ongeveer mogelijk om helemaal naar boven te lopen zonder natte voeten te krijgen, maar het is veel gemakkelijker om te gaan als je schoeisel hebt dat tot de enkels diep in het water kan gaan. Ik heb eerder slippers en lichtgewicht schoenen gedragen, zoals plimzolen of casual loafers, en vond het het gemakkelijkst om ze gewoon nat te laten worden.

Verderop neemt het aantal grote rotsblokken toe en is iets meer klauteren en springen vereist. Als je eenmaal het gebied met de rotsblokken hebt bereikt, is de route niet altijd duidelijk (hoewel er in een kloof van 10 meter niet al te veel moet worden gezocht). Er zijn op nogal wat plaatsen vage gele pijlen geschilderd, en op rotsen die deel uitmaken van de route is vaak een rood vierkant geschilderd. Deze gebruiken (en de duidelijk uitgehouwen steunpunten) maakt het vinden van de beste route redelijk eenvoudig.

Na ongeveer 500 meter (een vrij ruwe gok van mijn kant) je bereikt het enige significant diepe deel van de rivier in dit deel van de kloof - dat in sommige jaren (maar niet alles) het vormt een zwembad van ongeveer 7 meter breed en 8 meter lang en 2 meter diep op het diepste punt. Als er genoeg water is, is dit de beste plek om een duik te nemen als je dat wilt.

Helemaal bovenaan het gedeelte staat een rotsblok van 2-3 meter hoog dat weer naar binnen gaat 2013 Ik kon klimmen met behulp van een touw dat daar was gelegd. Ik weet niet of dit nog steeds hetzelfde is, maar denk dat het redelijk waarschijnlijk is. Verder heb ik hierboven beschreven als sectie 2.

Sectie 4

Het deel dat ik sectie noem 4 loopt naar beneden van de waterkrachtcentrale. Aanvankelijk is het breed en plat met grote kiezelstenen als basis. Na ongeveer 500 meter stuit de rivierbedding op hardere grond en wordt door een ander smal kloofgedeelte gedwongen - het smalste deel van de hele kloof geloof ik. Deze sectie heeft tenminste 2 vrij grote poelen waar in de herfst bijna overheen gesprongen kan worden als je naar beneden reist, maar kon niet voorbij komen zonder erg nat te worden. Ik kan me voorstellen dat ze in alle andere seizoenen onbegaanbaar zouden zijn zonder te waden. Aan de andere kant van dit smalle gedeelte verbreedt de rivierbedding zich weer en wordt wat ik zal beschrijven als sectie 5.

Toen ik dit gedeelte in 2020 Ik droeg lichtgewicht loafers en mijn reisgenoot droeg slippers die goed genoeg waren om het werk te doen, maar ik wenste zeker dat ik sportschoenen of zelfs goede wandelschoenen had. De wandeling werd steeds uitdagender naarmate we verder naar beneden kwamen en naarmate we dichter bij het smalle stuk kwamen, waren er steeds meer rotsblokken die we moesten klauteren en springen om naar beneden te werken.

We gingen niet door tot het einde van het smalle gedeelte omdat we allebei camera's hadden (en telefoons en autosleutels) met ons mee en wilde niet nat worden. We wilden ook niet echt lopen en klauteren terug de rivierbedding op bij onze terugkeer, omdat het minstens een uur zou hebben geduurd, maar ik had boven ons een vrachtwagen voorbij zien rijden, dus we slaagden er net in om een redelijk steil deel van de kant naar de weg omhoog te klauteren en liepen er toen weer overheen.

Ik zou dit gedeelte niet aanbevelen voor de meeste kinderen of voor iemand anders dan gezonde volwassenen, omdat het op sommige plaatsen een beetje lastig was.

Sectie 5

Het laatste deel dat ik sectie noem 5 is redelijk vlak en breed en zacht. Het loopt van net na het smalste deel van de kloof, tot aan de kust. Hoewel dit gedeelte misschien niet bijzonder interessant klinkt, er is een oude boogbrug die naar verluidt dateert uit de Romeinen. Dit is gemakkelijk toegankelijk via verharde wegen die langs de rivierbedding lopen vanaf de belangrijkste kustweg en kan dus afzonderlijk van de andere secties worden verkend.

Andere informatie

Op veel plaatsen lijkt het water te verdwijnen, alleen om verder naar beneden weer te verschijnen. In de zomer en herfst blijkt er een voldoende zachte waterstroom te zijn dat in gebieden met een aanzienlijke diepte van grind en zand het water in deze laag stroomt en aan de oppervlakte niet zichtbaar is. In delen waar de zand- en grindlaag dunner is komt het water weer naar buiten.

Ik heb kikkervisjes gezien, kleine kikkers, en krabben in secties 2 en 3 van de kloof, hoewel slechts een paar keer. Ik heb in geen enkel deel van de kloof last van vliegen of muggen, en hoewel er af en toe wespen zijn geweest, lijken ze alleen geïnteresseerd te zijn in het drinken van het zoete water en hebben ze me nooit lastig gevallen.

Er zijn begeleide wandelingen en wandeltochten die de volledige lengte van de kloof van Males tot Myrtos omvatten. Als u een serieuze outdoor-ontdekkingsreiziger bent, zijn deze misschien iets om te overwegen, aangezien zij voor vervoer zorgen, zodat u door de natte delen kunt gaan zonder u zorgen te maken over autosleutels, en ze geven waarschijnlijk ook informatie over de flora en fauna.

Als er veel water in de kloof is, zijn wandelschoenen echt niet geschikt, tenzij ze zijn ontworpen om onder water te staan, ze zijn ook niet nodig als de canyon grotendeels droog is, dus ik raad af om ze voor secties te dragen 2 en 3 tenzij je ze graag nat maakt. De meeste secties kunnen afzonderlijk in flip-flops worden gedaan in alle omstandigheden die we zijn tegengekomen, maar het beste schoeisel voor kortere excursies zijn veilige sandalen, of canyoning / boulderen / klimschoenen. Plimsolls zullen ook goed werken bij het verkennen van korte secties. Als je de hele lengte wilt lopen, moet je investeren in goede waterdichte wandelschoenen.

Ik zou zeggen dat het nemen van een camera ten zeerste wordt aanbevolen, en ik zou verder een rugzak aanbevelen om hem in te dragen, samen met wat flessenwater. Het aantal mensen dat de kloof bezoekt, is gestaag toegenomen sinds ik de kloof voor het eerst verkende, maar zelfs midden in de zomer kom je waarschijnlijk maar een handvol andere mensen tegen.

Een ander belangrijk ding om op te merken is dat online gidsen voor de details van de route (e.g. de locatie van touwen etc.) zijn waarschijnlijk het volgende jaar verouderd - elk jaar vonden we de route een beetje anders vanwege veranderingen veroorzaakt door winteroverstromingen.